Weer terug in Vietnam.

11 februari 2020 - Hue, Vietnam

In een gezellig oud barrel van een bus ga ik weer richting Vietnam. Ik heb de dag bus genomen zodat je wel het landschap kunt zien en route. De stoelen zijn een srt. ligbedden , een linkerrij, een rechterrij en een midden rij. En dan een onder en boven bed . Met hekjes om er niet uit te vallen geeft het echt het gevoel van een ‘Zonnebloem’ reisje anno 1960😅 Maar in Laos gaan ze ook met de tijd mee hoor : ipv achterlichten worden 2 cd’s gebruikt want die reflecteren zo lekker !!

Bij de grens zijn we weer een uurtje zoet en dat is vlot . Banden van de bus coronavrij gedesinfecteerd en van ons de temperatuur genomen. Keurig met onze kapjes op natuurlijk. Het landschap wordt nu wat bergachtig en erg mooi. Opeens een stop ; er moeten 50 zak knoflook gelost worden. Die zijn tussen onze bagage geprakt onder in de bus en boven op het dak .Straks een rugzak gelijk een bolletje knof. Na een reis van 12 uur eindelijk in Da Nang aan de kust . Omdat mijn gereserveerde kamer niet was schoongemaakt krijg ik van Doris een upgrade naar een prachtige royale kamer met regen douche. Dat voelt luxe na de rieten manden en bezemhok in Laos . Ben hier ook wel even aan toe. Da Nang is een moderne stad met uitersten. Modderstraatjes en enorme hotels aan de kust. Net als Barcelona een stad met strand. Lekker smiddags op mijn handdoekje eens een boek lezen ! En met een stel Amerikaanse jongeren aan het Beach volleyballen geweest. Leuk !

 Over de rivier liggen een aantal fraaie bruggen met als topper de Dragon Bridge. Die in het weekend om 9 pm vuur spuwt. Sommige hotels hebben een bordje dat Chinezen helaas niet kunnen komen. Corona angst. 
Na Da Nang ga ik door naar Hoi An . Een heel oud handelsstadje met veel sfeervolle huisjes. Wel erg toeristisch . Maar van het guesthouse kun je een fiets lenen en je kunt prachtige routes maken en dan zit je op het platteland en kom je geen buitenlander meer tegen. Tussen al die rijstvelden voel ik mij Saidja zonder Adinda. De buffels ontbreken niet.Wanneer ik in een klein dorpje een koffie drink , mierzoet, blijkt de oude man die er ook rond scharrelt , het hoofd van de familie , 103 jaar oud te zijn !! Die heeft dus de hele Vietnam narigheid mee gemaakt.Dat die hier ook heeft gewoed zie ik op een begraafplaats voor gesneuvelden. Veel jonge mensen . Het is ook slecht voor te stellen dat veel gebieden hier totaal kaal zijn geweest door de ‘agent orange’ . 
 Aan het einde van zo’n fietstocht zoek ik het strand op om even heerlijk in de enorme golven te spartelen. ‘sAvonds is het hier soms sprookjes achtig door de oude gebouwen en de rivier die er tussendoor stroomt. De eerste nieuwe maan , na Nieuwjaar ( 24 Jan)!wordt 2 avonden gevierd met heel veel lichtjes op het water en overal lampionnen. Overal worden offers gebracht om het een succesvol jaar te laten worden. Bloemen kun je hier krijgen in geel , rood of oranje. Geel en rood zij de kleuren van de vlag ; dus heilig. Oranje vanwege het boeddhisme denk ik. De oranje afrikaantjes zijn overal te zien. Ook heilige bomen worden met offers te vriend gehouden. In de straten zie je nog steeds veel nieuwjaars-banieren en potten  met gele chrysanten. 

Na 5 dagen ga ik weer verder . Naar Hue , de oude keizersstad met een grote citadel waar de Vietnamese keizers verbleven in een srt. Verboden stad. Aangezien ik al met veel voertuigen en vaartuigen mij heb verplaatst is het nu de beurt aan de motor. Met Luc van de TopGear Hoi An riders ga ik op pad. Ik en de rugzak achterop om een dag mooie plekken te bezoeken. Vooral de grotten van Marble Mountain met zijn boeddhistische tempels  zijn indrukwekkend. En via de Hai Van Pass passeren we de gedemilitariseerde zone , de oude grens tussen Noord en Zuid Vietnam. aan het eind van de middag rijden we Hue binnen.

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

7 Reacties

  1. Stien en Be:
    11 februari 2020
    Wat weer een belevenissen. We genieten mee. T is heerlijk daar!
    Gelukkig nog geen last van coronavirus. Laat het kapje maar op, komen de mensen je niet te na 😉
    Grappig van die afrikaantjes, die hadden ze op Bali en Sulawesi ook heel veel. Nog veel plezier
  2. Caroline Sandberg:
    11 februari 2020
    Heerlijk om te lezen Wiebe en te merken dat je erg geniet. En wij genieten mee!!
  3. Els:
    13 februari 2020
    Terwijl de regen klettert op de lichtkoepels, een kop koffie in de hand en een brok speculaas erbij genieten van je mooie verhaal en foto's!
  4. Wiebe Kloppenburg:
    13 februari 2020
    Mis alleen de Hollandse koffie met taart !!
  5. Betsy van Midwoud:
    14 februari 2020
    Wat een belevenissen, door jou heel leuk geschreven! Heerlijk om te lezen wat je meemaakt en hebt beleefd. De vervoersmogelijkheden zijn inderdaad zeer divers..., soms behoorlijk barrel....Geniet weer verder na je rust..!
  6. Joost adriaanse:
    16 februari 2020
    Mooie verhalen Wiebe, en dito foto's! Heerlijk genieten tijdens storm Dennis die over het schip heen raast.
  7. Ignatia Metz:
    20 februari 2020
    Wat fantastisch dat je zo geniet van je mooie reis. Zo leuk om het een beetje mee te " beleven ". Prachtige foto's ook. Groetjes van Gret en mij van het eiland La Palma. 😘