Op naar mijn hoogste punt . Splugenpas 2115 meter

Het begint een’ business as usual’ te worden ; voor vertrek een kletsnatte tent een beetje ‘droog ‘ in de tas te krijgen. Ook al is het steeds mooi weer ‘s nachts is het gras kletsnat van de dauw. Je bent dus ook direct klaarwakker als je uit de tent stapt . Na Arbon fiets ik verder langs een mooi fietspad langs de Rijn. Ga een brug over en beland in Oostenrijk 🇦🇹. Land nr 7. Wat verderop in een dorp moet ik toch even de koffie met kirschtorte uitproberen. Heerlijk 🤤 En voor een heel andere prijs dan het dure Zwitserland! 
Verder peddelend langs de rivier beland ik in  Liechtenstein Land nr. 8 🇱🇮! Ik fiets even de hoofdplaats Vaduz in , wat weinig voorsteld , alleen is hier veel geld gestoken in moderne gebouwen. En wellicht geld gestald, KPMG is hier vertegenwoordigd. De nacht is in Bad Ragaz. Mijn buurman op het tentenveld , Engelsman, is de dag ervoor op zijn voettocht gevallen op zijn rug/ribben. Jij kreunt veel en praat nog meer . Ik vrees voor hem dat Bad Ragaz zijn Waterloo zal zijn. Vanaf hier begin je steeds beter zicht te krijgen op de kale Alpentoppen 😳😳.

En dat begint op zaterdag 9 september met de eerste serieuze stijging via de zgn. Polenweg. Deze weg langs een berghelling is in W.O. 2 aangelegd door Poolse dwangarbeiders. Het enige wat later vergeten is , is het te asfalteren.Met een fiets behangen met bagage gaat het heel lekker omhoog ! Lopen , duwen en zweten. Daarna weer wat dalen  naar Thusis om aan de volgende narigheid te beginnen, fijn geasfalteerd maar o zo stijgend ; de Via Mala .Deze kloof was voor mij alleen te bedwingen door weer stukken de fiets omhoog te duwen . Help Wiebe wat heb je weer bedacht . Guts, guts , zweet,zweet en dat met een 28 C. Prachtige vergezichten af en toe en als je in de diepe kloof kijkt dan kijk je naar de oorsprong van onze Rijn !! Moe strijk ik neer op de camping van Andeer. Ook hier kijken de Alpentoppen meewarig op mij neer. Hé Hollandertje , wat doe jij hier !!   Een stevige couscous met groentes gekookt en een roerei met veel stinkende gruyere erbij gebakken. Koolhydraten voor morgen want dan wacht de Splugenpas.Vroeg op bed en vroeg er uit. 
Alles weer lekker nat ingeladen (extra zwaar dus , ha ha! 23 km voor de boeg om van 1000 m. naar 2115 m. te gaan.Volop zon en volop zweten 😰. 400 meter onder de top is een Gasthaus, hier een dikke vega burger gegeten met apfelschorle 0 %

Volgens Garmin horloge zou ik 4,5 km hebben gelopen/geduwd in mijn beleving is het veel meer. Komt vast door de helling dat hij anders registreerd. Wat ben ik blij als ik eindelijk boven ben en de Italiaanse vlag zie wapperen. Land 9 . Een tijdje hier uitgerust en genieten van het idee dat je hier op de 🚲 bent gekomen . De jeugd zou roepen : Supervet! Ik realiseer mij vandaag ook hoe dom je kunt zijn om op zondag omhoog te gaan want dat geeft veel , erg veel motorrijders en ander verkeer. Nu ik naar beneden moet , direct al 10% , wil ik wel wat ruimte hebben. Gelukkig gaat er meer verkeer omhoog dan naar beneden. De max. snelheid weet ik te beperken tot 50 km / uur met in de haarspeldbochten 10 km / uur. Veilig aangekomen op de camping in Splughetta ga ik niet koken maar een heerlijke pizze funghi met birra nuttigen. Afgesloten met een limoncello van de campingbaas. De volgende ochtend weer verder naar beneden. Regelmatig moet je door een tunnel , soms half open en dat is ook eng , je hebt minder zicht op de kwaliteit van het wegdek terwijl je wel aan het dalen bent. Uiteindelijk is daar de wonderschone Lago di Mezzola en Lago di Como.Na de inspannende dagen besluit ik een rustdag te houden op een camping aan het meer. Heerlijk ! Camping La Grande Quiete blijkt een waar kite surfers paradijs. Prima cappuccino en een warme wind om mijn was te drogen . 
En nu op naar het strandje , 50 meter van de tent, zwemmen en lezen !!!

Bella Italia !🥰