Hue , de stad van de Vietnamese keizers

De reden om Hue aan te doen ligt in het feit dat je hier ook een soort verboden stad hebt gehad waar de keizers verbleven. Een grote ommuurde citadel met daar weer binnen  de gebouwen van de keizer en zijn vrouw(en). Een gedeelte voor de keizer moeder en verder bedienden (eneuchen die geen bedreiging voor de vrouwen van de keizer zijn)  Helaas is een behoorlijk deel tijdens de oorlog (zinloos) plat gebombardeerd. Toch is er meer dan genoeg te zien van wat er resteerde en gerestaureerd is. Ik denk dat ik er een uur of vijf heb doorgebracht. Eindeloos foto’s makend want het ene schilderachtige plekje wordt opgevolgd door de volgende. Ik zal weer een kleine selectie in de fotogalerij zetten. Een hapje gegeten en mijn rugzak opgehaald om per riksja naar het station te gaan. Dat trof ik , ik zag er direct een werkeloos staan, dit was de meest slome fietser die je maar kan bedenken. In duurloop  tempo zal ik eerder op het station zijn geweest dan hij. Overigens ga je dan naar “ Ga Hanoi “  en ik vermoed dat Ga van Gare komt uit het Frans. Met de trein heb ik ook nog niet gereisd, voila ; de slaaptrein. ( Een slordige 13 uur , de max. snelheid is ongeveer 75 km/uur) Er kunnen 6 in een coupe maar ik deel hem gelukkig met een Vietnamees paar van rond de 50 jaar. Waar ik in een zomers truitje rondloop zijn zij in dekbed-jassen gehuld en papa heeft ook nog gebreide handschoenen aan. Ik heb al eerder gemerkt dat er een andere warm- koud ervaring is hier maar hoe het precies zit weet ik nog steeds niet. Voor vrouwen geldt wel ; zoveel mogelijk bedekken voor het houden van een lichte huidskleur waar wij juist streven naar een gezond bruin kleurtje .Het perron is gelijkvloers aan de rails en je hebt een deja vu ervaring van de vroegere treinreizen naar Oma , een trein met metalen treden , super hoge instap. En de trein piept en kraakt ook nog eens heerlijk !! En wil je slapen dan doe je je gehoorapparaten uit en is het heerlijk rustig 🤗       

En zo beland ik keurig op tijd in Hanoi oftewel Ha Noi ( de draak die neer gaat ) en ga ik een dag later nog met een dagtrip mee naar Ha Long ( de draak die omhoog komt ) Ha Long bay is een oud karstgebergte waarvan  de restanten nu een bijzondere baai vormen . Allemaal toppen die boven het water uitsteken en die veel grotten bevatten. We varen er een 5 uur tussendoor . Die grotten gaan we dus verkennen . Alhoewel het niet zonnig is geeft vocht de baai wat mysterieus wat goed past bij de sfeer in dit gebied . 
Al met al een leuke dag met onze vlot babbelende gids Wendy. Nou ja ze heeft een niet uit te spreken Vietnamese naam . 
Morgen is het 13 febr. en ga ik verder vliegen om via Taiwan en Australië in Nieuw Zeeland te komen. 
Met een flinke portie weemoed neem ik afscheid van ‘ Indo China’ een gebied waar ik erg aan verknocht ben geraakt. Vooral de mooie beelden en lieve mensen. Het relaxte leven.