Veel natuur , weinig mensen.

Vanaf de plaats Haast aan de westkust gaat het op 1 maart landinwaarts. De weg slingert vaak langs rivieren. Bij Blue Pool / Blue River is het water inderdaad super blauw doordat het water ijskoud is .Het land is leeg hier en je moet zorgen dat je de tank op tijd weer vol gooit als het kan . De natuur is overweldigend, dan weer door dichte bossen en dan weer langs prachtige meren als Lake Wanaka en Lake Hawea. Elke dag is genieten en foto’s maken. Overnachten is vaak op de natuurcampings van DOC. Queenstown , prachtig gelegen aan het Wakatipi meer wordt de meest zuidelijke stad die ik aan doe op het Zuid Eiland. Wel erg toeristisch maar je kunt hier dus wel een Louis Vuitton tasje kopen ! De DOC even buiten QT ook aan het meer gelegen verleid mij om er 2 dagen te blijven. Zodoende kan ik een mooie wandeling maken in het Mount Crichton Naturel Reserve. Een welkome ontspanning na veel km’s rijden. Wanneer ik ‘s ochtends koffie biets bij de overburen blijken dit 2 Nederlandse stellen te zijn . De tocht gaat verder naar Aoraki/Mount Cook National Park. Met kanjers als Mount Sefton(3157m.) en Cook (3754m.). De aanrij route is een 55 km lange weg langs Lake Pukaki met steeds zicht op Mnt. Cook die steeds groter wordt. De sneeuw op de top steekt mooi af tegen de strakblauwe lucht.Een must monument in Nieuw Zeeland. De DOC “White Horse Hill Campground” aan de voet van de bergen zit aardig vol. Veel busjes en campers. Veel bergschoenen komen voorbij , stokken en rugzakken. Ik zet mijn tentje op tussen de andere trekkerstenten op het veldje. Tegen de avond alvast een kleine wandeling gemaakt naar de Hooker river. Je kunt er over heen via een swingbridge, die dan ook echt swingt als je erover loopt! Er mogen dan ook maar 20 mensen tegelijk op staan. Met een benauwd gezicht maak ik toch een filmpje bang dat mijn mobiel in het kolkende grijze water zal belanden. ‘s Avonds is de maan boven Cook betoverend met als gevolg dat ik te lang buiten blijf en al verkleumd in de slaapzak verdwijn . De volgende dag zal ik een groot stuk van de Mueller Hut tocht gaan lopen wat me op 1730 m hoogte brengt. Ik voel me een echte alpinist al is het soms dood eng. 9.00 uur vertrokken 16.00 uur weer terug bij de tent met versleten beentjes die je in de hoek kunt zetten! Maar O , O , O wat een prachtige tocht !!! Superlatieven komen hier te kort. Ik kan er nog vele regels aan wijden maar bekijk de foto’s maar en kom zelf eens kijken en hopelijk tref je dan net  zulk mooi weer als ik had want dat maakt of breekt de maximale beleving hier .

Via Fairly en Geraldine kom ik in Christchurch aan. Stad nog steeds in opbouw na een verwoestende aardbeving in 2011. En getekend na de shooting in een moskee in 2019. Indrukwekkend is het monument met de 185 witte stoelen voor de dodelijke slachtoffers van de beving. Wanneer ik verder noordwaarts rij langs de oostkust zijn de ‘fur seals’